پیام عزیزی: میخواهم آلبوم «محمد» را با سامی یوسف به زبان انگلیسی اجرا کنم
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۹۵۰۳۹
به همین بهانه و به مناسبت سالروز ولادت حضرت رسول(ص) به گفتوگو با پیام عزیزی، خواننده این اثر پرداختهایم.
در ابتدا از آلبوم «محمد(ص)» بگویید.
مراحل تولید این آلبوم چطور سپری شد؟ تولید آهنگهای آلبوم «محمد(ص)» از سال ۱۳۹۶ آغاز شد و از سال ۱۳۹۸ ضبط آن در استودیو را شروع کردیم و با واگذاری پخش آلبوم به حوزه هنری، آبان همان سال در این مجموعه فرهنگی هنری رونمایی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
انتخاب اشعار چطور پیش رفت؟
همیشه در آثارم از اشعار بزرگان طریقت و تصوف و اولیای بنام استفاده میکنم؛ از مولانا، حافظ و سعدی که از عاشقان طراز اول رسول اکرم (ص) بود، شعرها را انتخاب میکنم. شعر قطعه محمد رسول الله (ص) از شیخ عبدالرحمان جامی و شیخ عبدالقادر گیلانی که نوه امام حسن مجتبی (ع) هستند، بود. من اشعار آهنگهایم را از میان آثار اولیا و عارفان بزرگ انتخاب میکنم، چون میدانم آن اشعار روی قلب و روح و روان من تاثیر بسیار زیادی دارد و آنها به مقامی رسیدهاند که جز نور خدا و پیامبر (ص) چیز دیگری را ندیدهاند و برای رضای خدا و شخص رسول این اشعار را سرودهاند.
علاقهتان به این اشعار از چه زمانی شکل گرفت؟
از دوران کودکی روح و جسم من با این اشعار پرورش پیدا کرده است. به همین دلیل سرودهها درباره پیامبر(ص) بخصوص در زمانی که آنها را اجرا میکنم، تاثیر بسیار زیادی در زندگیام دارند. هر زمان و در هر جایی که شعر «دلم کز باده جبار شد مست/ تنم کز صحبت دلدار شد مست» از مولانا را اجرا میکنم بیاختیار اشک از چشمانم جاری میشود و گریه میکنم؛ چون مولانا از دریای عرفان در این شعر صحبت میکند.
به نظر شما چه ضرورتی در تولیدات موسیقایی عرفانی مخصوصا با موضوع رسول اکرم(ص) وجود دارد؟
ریشه موسیقی ایران عرفانی است. پیشینه موسیقی سنتی ۱۵۰ سال است اما موسیقی عرفانی ما سبقه ۸۰۰ ساله دارد. امیدوارم به لطف خدا و حضرت رسول اکرم (ص) روزی موسیقی عرفانی جایگاه خود را بدست بیاورد. تا جان در بدن دارم به عشق خدا و رسولش که نور کائنات از اوست میخوانم. این آلبوم به ۴ زبان خوانده شده است. آیا تصمیمی برای اجرای آن به زبان انگلیسی دارید؟ با سامی یوسف، خواننده مطرح جهان اسلام صحبتهایی داشتهایم تا این آهنگ را به زبان انگلیسی هم برای مخاطبان فرامرزی اجرا کنیم و با ترکیبی از زبانهای مختلف توجه افراد بیشتری را به این موسیقی جذب کنیم.
از بازخوردها راضی بودید؟
با وجود اینکه در همان برهه ویروس کرونا شیوع پیدا کرد، اما این آلبوم با بازخورد خوبی از سوی مخاطبان روبهرو شد. در کنسرتهایی که در هشت کشور برگزار کردم و آهنگهای آلبوم «محمد(ص)» را اجرا کردم، با همخوانی و بازخود بسیار خوبی از سوی مخاطبان مواجه شدم. مردم دنیا در شبکههای اجتماعی چون یوتیوب، اسپاتیفای و اپل موزیک هم ارتباط خوبی با این اثر موسیقایی برقرار کردند.
در آثاری که ارایه کردهاید بیشترین بازخوردها مربوط به کدام قطعه بوده است؟
سال ۱۳۹۵ با سامی یوسف (خواننده بینالمللی جهان اسلام) قطعه رسول الله (ص) را که در اولین آلبومم اجرا کرده بودم، کار کردیم. این قطعه در فضای مجازی ۴۰۰ میلون نفر بازدیدکننده داشت. برایم افتخار است که بیش از ۴۰۰ میلیون نفر بازدیدکننده بینالمللی آهنگی بودند که سال ۱۳۷۷ آن را خواندم. آلبوم جدیدی در دست تولید دارید؟ آلبوم جدیدی دارم که در کشور ترکیه ضبط و سال آینده در ۵۰ کشور دنیا توزیع و پخش خواهد شد. تولید این آلبوم چیزی حدود دو میلیارد تومان هزینه دارد و قرار است با معروفترین گروه ترکیه به ۵ زبان (فارسی، عربی، کردی، ترکی، پشتو) آماده شود. این آلبوم که در مرحله تنظیم آهنگ است، در مدح خدا، رسول اکرم و دین مبین اسلام تولید خواهد بود.
۵۷۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1819630منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: موسیقی موسیقی پاپ موسیقی سنتی رسول اکرم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۹۵۰۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غمانگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران؛ صدیقه سامی نژاد که بود؟ (+عکس)
دهم اردیبهشتماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته میشود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران میدانند. صدیقه (روحانگیز) سامینژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقشآفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
به گزارش روزیاتو، نام روحانگیز سامینژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامینژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سالها بیخبری و با تصاویری تکاندهنده از این ستاره سالهای دور سینما واکنشهای تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد:
زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سالهای پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روحانگیز سامینژاد مُرده است. من تا آن روز فکر میکردم روحانگیز سامینژاد باید سالها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامینژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامینژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود:
من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامینژاد را در فیلم تهامینژاد دیده بودم که گریه میکرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناسترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلیهای دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعهای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخشهایی از آن آمده است:
وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامینژاد در آن نقش «گلنار» را بازی میکرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنشهای ناگواری برانگیخت، که بهدرستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچگاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامینژاد تصوری از آن واکنشها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر میداشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم میشد؟
گفته میشود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوششهایی را در زمینه ساخت فیلم انجام میداد و در اینباره بهارلو ادامه داده است:
بهموازات فعالیتهای سختکوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خانبهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جستوجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلویِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایشها و تعزیهها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سالها در فیلمهای اوگانیانس و مرادی ایفای نقش میکردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، بههمین دلیل موانع کمتری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روحانگیز) سامینژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او بهعنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد.
«دختر لر» نخستین بار در سیام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیدهبان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت. سپس با یک دو هفته وقفه در همینسینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگهای خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را بهچشم ببینند.
ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامینژاد چنان انگشتنما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.
سامینژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامینژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامینژاد نقل شده است:
اغلب بهطور کنترلنشدهای میخندید و در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانیهای متعصب او را مورد ضربوشتم قرارمیدادند و حتی بطری بهطرفش پرتاب میکردند. بهطوریکه همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روحانگیز سامینژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامینژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبهای با ایسنا گفته بود:
بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسلهای دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمیهای معروف، بریدهاند و سعی میکنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سالها به آنها بیلطفی شده است و دل پرگلایهای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که میتوانست بازی کند. در یکی از برنامههای تلویزیونی هفت، بعد از سالها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید میبینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمیتوان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سالها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او میتوانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی میکرد چه اتفاقی میافتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بیغمی وجود نداشت، میتوانست نقش یک پدر را بازی بکند.
کانال عصر ایران در تلگرام